วันอาทิตย์ที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

อย่างฮา บ่อปลาศักดิ์สิทธิ์ จับได้ปีละครั้งที่ประเทศมาลี

อย่างฮา บ่อปลาศักดิ์สิทธิ์ จับได้ปีละครั้งที่ประเทศมาลี
การจับปลามาทำอาหาร หลาย ๆ คนบอกว่าเป็นเรื่องที่สนุกสนาน โดยเฉพาะปลาที่เราจับได้กับมือด้วยแล้วยิ่งอร่อย ซึ่งภาพการจับปลาที่เรา ๆ คุ้นเคยกันก็จะเห็นว่าพอน้ำเริ่มแห้งก็จะมีคนช่วยกันจับปลากันประมาณ 5 - 6 คน แต่ถ้ามีเด็ก ๆ ด้วยก็ขึ้นอยู่กับครอบครัวขนาดไหน เล็กหรือใหญ่ หากครอบครัวใหญ่หน่อยก็จะมีประมาณ 10 คนกว่า ๆ รวมเด็ก ๆ แล้ว พอน้ำเริ่มแห้งการจับปลาก็จะเริ่มขึ้น เด็ก ๆ ก็จะวิ่งจับปลาใหญ่ ๆ ก่อน โดยใครจับปลาตัวใหญ่ได้ก็จะโชว์ ส่วนปลาเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็จะไม่ยอมจับกัน

 แต่มีการจับปลาที่ฮามาก ๆ สำหรับประเทศมาลี ในดินแดนแอฟริกา ซึ่งบ่อปลากับคนจับปลาแล้วปลาคงบ่นในใจว่า .....กูรอดจากเหลือเกิน.... การจับปลา การตกปลาคงจะเป็นงานอดิเรกช่วยผ่อนคลายซึ่งเป็นที่ชื่นชอบของใครหลาย ๆ คน แต่หากจะเอ่ยถึงประเทศที่มีการตกปลาอย่างเอาจริงเอาจังและดุเดือดที่สุดคงไม่มีประเทศไหนเทียบประเทศมาลีได้อย่างแน่นอน เพราะเรียกได้ว่าโกลาหลยิ่งกว่าลงแขกในบ้านเราเสียอีก
สำหรับพิธีกรรมจับปลาที่ว่านี้อยู่ที่หมู่บ้านแบมบาซึ่งเป็นดินแดนของชนเผ่าโดกอน ประเทศมาลี ในอดีตกาลนั้นดินแดนแห่งนี้เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ โดยในแต่ละปีจะมีพิธีกรรมจับปลาในบ่อศักดิ์สิทธิ์ "Antogo" บ่อน้ำเล็ก ๆ แต่สำคัญมากที่หล่อเลี้ยงทุกชีวิตในหมู่บ้านแบมบา ดังนั้น บ่อแห่งนี้จึงห้ามผู้ใดจับปลาโดยเด็ดขาด ยกเว้นเพียงหนึ่งวันในแต่ละปีเท่านั้น ที่จะมีการเฉลิมฉลองด้วยการอนุญาตให้ทุกคนในหมู่บ้านจับปลาได้อย่างเสรี
            ทั้งนี้ ในอดีตแต่เดิมนั้นหมู่บ้านแบมบาเป็นพื้นที่อุดมสมบูรณ์ มีพื้นที่ป่าที่เขียวชอุ่มปกคลุมทั่วพื้นที่ จนกระทั่งเมื่อเวลาผ่านไปเกิดการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ ทำให้ดินแดนแห่งนี้ได้กลายเป็นพื้นที่แห้งแล้งไปในฉับพลัน ทำให้อาหารจากทรัพยากรธรรมชาติหาได้ยากยิ่งนัก
ความสนุกสนามของการจับปลาเห็นภาพแล้วก็ไม่ต้องบรรยายอะไรมากมาย  สนุกสนานกันเต็มที่แน่นอน คนจับปลาเมื่อเทียบกับปลาแล้วต่างกันลิปลิ่ว

ดังนั้น เมื่อพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ดังกล่าวเวียนมาถึง ชนเผ่าโดกอนเฉพาะผู้ชายเท่านั้น จากหมู่บ้านแบมบา รวมถึงพื้นที่ใกล้เคียงจึงไม่รอช้า แห่เข้ามาจับจองพื้นที่รอบบึงศักดิ์สิทธิ์ พร้อมกับรอเสียงสัญญาณเริ่มพิธีกรรม และเมื่อพิธีกรรมได้เริ่มขึ้นชาวโดกอนต่างแห่วิ่งลงไปในบึงอย่างโกลาหลจนแน่นเต็มพื้นที่แทบไม่เห็นน้ำเลยทีเดียว เนื่องจากมีเวลาจำกัดเพียง 30 นาทีเท่านั้น
ดูแล้วปลาตัวนี้คงจะอร่อยน่าดูเลย เกิดเป็นปลาอยู่แถว ๆ ประเทศมาลีนี้ก็ดีเหมือนกันโดนจับแค่ปีละครั้ง สบายใจไปอีกแบบ
ตูได้แล้วโว้ยเพื่อน ๆ  พอแล้วที่เหลือ จับกันเอาเองก็แล้วกัน ไปละ


            และเมื่อพิธีกรรมสิ้นสุดลงปลาทั้งหมดที่ถูกจับได้จะนำมารวมกัน เพื่อให้ผู้เฒ่าที่อายุมากที่สุดได้ปลาไปก่อน จากนั้นจึงจะมีการแบ่งสรรปลาที่จับมาได้อย่างเท่าเทียมกัน ซึ่งจะเห็นว่าแม้จะเป็นประเทศที่ค่อนข้างจะแห้งแล้ง และยังไม่เจริญทางด้านไอที หรือทางด้านเทคโนโลยี แต่ประชาชนก็มีความเป็นประชาธิปไตยสูงมาก รู้จักว่าเวลาแค่ 30 นาที ก็ 30 นาที และพอจับปลาได้แล้วก็จะแบ่งให้คนเฒ่า คนแ่ก่ก่อน ซึ่งถือว่าเป็นประเทศที่มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่สูงมาก หากบ้านเราเป็นอย่างนี้บ้างก็คงจะดีเนอะ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น